Roland is vanaf 31 december 1999 in het bezit van een frikandel. Op oudejaarsdag is deze frikandel dan ook 20 jaar geworden. Hij heeft het altijd buiten de diepvries gehouden, anders was het niet zo moeilijk.
Het begon als een grap toen zijn familie tijdens oudejaarsavond frieten en snacks ging halen bij de frituur in het naburige winkelcentrum.
Ze aten toen niet alles op en één frikandel bleef onaangeroerd over. Weg ermee zou je zeggen. In plaats daarvan ontfermde Roland zich erover. “In het besef dat we hier te maken hebben met mogelijk de laatste commercieel uitgebrachte frikandel van dat eindigende millennium.”
En die werp je niet zomaar weg in de vuilbak.
Halverwege 2003 verhuisde de familie en de frikandel ging mee. Inmiddels opgeborgen in een kistje, timmerde Roland een soort van sarcofaag die de snack moet gaan beschermen.
De frikandel slaat in al die jaren de ene na de andere aanval af van de hongerige insecten en overleeft. Roland heeft in al die twintig jaar zoveel lief en leed gedeeld met zijn frikandel. “De tijd vliegt voorbij. Er zijn gedurende die jaren veel dingen gebeurd. Sterfgevallen, geboortes, verhuizingen, ruzies, ziektes, feestjes, lachen, huilen…En de frikandel hing daar en zag het allemaal voorbij komen.”
Of hij er over twintig jaar nog hangt weet Roland niet maar hij doet hem zeker niet zomaar weg tenzij iemand er 8.000 euro voor geeft, grapt hij.
